RDF – co to za skrót i co warto wiedzieć na ten temat?
Problem nadmiernej produkcji odpadów to jedno z największych wyzwań współczesnego świata. Oprócz propagowania recyklingu i zero-waste rozwijają się również technologie przetwarzania odpadów, które nie nadają się do recyklingu. Jednym z rozwiązań jest RDF – paliwo alternatywne, które zyskuje na wartości szczególnie w kontekście wykorzystywania w przemyśle. Poznaj więcej informacji na ten temat.
RDF – co to takiego?
RDF to z angielskiego Refuse Derived Fuel, czyli paliwo, które powstało z odpadów o wysokiej wartości opałowej, które nie nadają się do recyklingu. Wykorzystuje się je przede wszystkim w elektrowniach i cementowniach i może stanowić alternatywę dla tradycyjnego węgla kamiennego. Wartość opałowa RDF szacowana jest na około 18 MJ na kilogram, co czyni go materiałem o dużym potencjale energetycznym.
Jak wygląda produkcja RDF? Polega na mechanicznym i biologicznym przetwarzaniu zmieszanych odpadów komunalnych, które po segregacji nie nadają się do dalszego odzysku. Proces ten obejmuje mechaniczne sortowanie odpadów oraz oddzielenie surowców, które mogą zostać poddane recyklingowi. Reszta materiału jest przekształcana w RDF – powstaje więc wysokokaloryczna frakcja odpadów, która zostaje przetworzona w paliwo. To z kolei zasila różne instalacje przemysłowe. Na ten moment odbiorcami tego rodzaju paliwa są głównie cementownie, które potrzebują surowca o wysokiej wartości energetycznej do produkcji klinkieru. W mniejszym stopniu RDF jest także wykorzystywany przez elektrownie, które mogłyby stosować go jako zamiennik dla paliw kopalnych. Problemem jednak jest brak odpowiednich regulacji prawnych, które utrudniają szersze wykorzystanie RDF w Polsce.
Pre-RDF a RDF – jakie są między nimi różnice?
W procesie produkcji RDF powstaje także pre-RDF, który różni się od gotowego paliwa RDF. Pre-RDF to wysokokaloryczna frakcja odpadów komunalnych powstająca w wyniku mechanicznego przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych, jednak w odróżnieniu od RDF nie zawiera frakcji bio, co eliminuje problem generowania odorów. RDF może obejmować odpady przemysłowe, które dodatkowo zwiększają jego kaloryczność, dzięki czemu staje się bardziej pożądanym w sektorach przemysłowych, takich jak wspomniane wyżej cementownie.
Jaką przyszłość ma RDF w Polsce?
Mimo że technologia przetwarzania RDF w Polsce istnieje, kluczowym wyzwaniem pozostają regulacje prawne. Choć dostępne są techniczne możliwości wykorzystania RDF w energetyce, to brak odpowiednich regulacji uniemożliwia jego powszechne zastosowanie. Od lat wykorzystywane są nowoczesne rozwiązania, takie jak kotły biomasowe, natomiast bez modyfikacji w prawie RDF pozostanie niedostępnym paliwem dla większości instalacji energetycznych.
Ministerstwo Środowiska prowadzi dialog z Ministrem Energii w celu stworzenia ram prawnych umożliwiających szersze zastosowanie RDF w polskiej energetyce. Jednakże z uwagi na unijne regulacje dotyczące hierarchii postępowania z odpadami, gdzie priorytetem jest recykling, a nie spalanie, proces legislacyjny jest skomplikowany. RDF znajduje się na końcu tej hierarchii, dopiero przed składowaniem.
RDF to więc obiecujące paliwo alternatywne, które może stanowić rozwiązanie problemu nadmiernej podaży odpadów o wysokiej wartości energetycznej. Przyszłość RDF w Polsce zależy jednak od zmian regulacyjnych, które mogłyby pozwolić na szersze wykorzystanie tego paliwa alternatywnego w energetyce oraz przemyśle. To z kolei stanowiłoby obiecującą perspektywę w kontekście odpadów, które nie mogą być poddane recyklingowi.
